آفتاب گردان

آفتاب گردان و بیماری های ان



آفتاب گردان اولین بار در آمریکای شمالی به صورت وحشی روییده و سالها بومیان این منطقه به کشت و کار این گل مشغول بوده اند و بعد از کشف قاره آمریکا توسط اسپانیای ها به اروپا منتقل شد.

مناطق گرمسیری و فصل تابستان بهترین مکان و زمان برای کشت این گل است و روزانه بین 6 تا 8 ساعت به نور مستقیم خورشید نیاز دارد و خاک آن باید مرطوب باشد و همچنین تا حدود 3متر رشد و به صورت یک ساله کاشته می شود.

دانه آفتابگردان یکی از محبوبترین خوراکی ها می باشد و روغن آن بیشترین مصرف را در آشپزی دارد.


بیماری سفیدک داخلی آفتابگردان:


این بیماری در بسیاری از مزارع آفتابگردان شایع است و توسط قارچ plasmapara helianthiاز گروه oomcetesبه وجود می آید. زمستان گذاری قارچ به صوررت اسپور در بقایای آلوده و داخل بذرها می باشد که به طریق سیستمیک آلوده شده اند.

 

از نشانه های بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:


  1. ایجاد شدن لکه بر روی برگ های آفتابگردان
  2. کاهش پیدا کردن روغن در دانه ها
  3. کوتاه شدن بوته های آلوده
  4. تغییر رنگ برگ ها (زرد شدن آنها)
  5. تغییر رنگ بافت داخل ساقه
  6. پدیدار شدن اسپورهای قارچ در پشت برگ ها
  7. مرگ گیاهچه
  8. بذر ندادن یا تولید بذرهای کوچک توسط گل های آلوده به بیماری

روش های کنترل :


  1. استفاده از ارقام مقاوم
  2. ضدعفونی بذرها
  3. استفاده از سموم مناسب
  4. از بین بردن بقایای آلوده گیاهان


بیماری لکه موجی آفتابگردان:


قارچ Alternaria zinniaeعامل این بیماری می باشد. این قارچ بذرزاد است و به رطوبت علاقه بسیاری دارد.

 

از نشانه های بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:


بر روی برگ ها و ساقه ها لکه های موج دار که دارای هاله زرد می باشند ظاهر می شود.

نشانه های آلودگی را می توان به صورت پدیدار شدن لکه ها روی کوتیلدونها مشاهده کرد و گیاهچه ممکن است در اثر آلودگی از بین برود.

در آلودگی های شدید بیشتر در مناطقی که گرم و مرطوب هستند برگ ها ریزش پیدا می کنند و دمبرگ آلوده می شود.

علائم این نوع بیماری بیشتر خود را در زمان گلدهی نشان می دهد.

تصویر

روش های کنترل:

1- استفاده از ارقام مقاوم

2- ضدعفونی بذرها

3- استفاده از قارچ کش های مناسب

 

بیماری زنگ آفتابگردان:


بیماری زنگ آفتابگردان بیشتر در مناطق گرم و نیمه معتدل شایع است و توسط قارچ puccinia helianthiبه وجود می آید. زمستان گذاری این قارچ به فرم تلیوسپور در روی بقایای آلوده (برگ ها در مزرعه) و سطح بذرهای آلوده می باشد.

 

نشانه های بیماری به این صورت است که:

بر روی سطح زیرین برگ ها تاول های نارنجی تا قهوه ای تیره ظاهر می شود.

با پیشرفت بیماری هر دو سطح برگ و قسمت های دیگر مانند دمبرگ، ساقه و اندام های گل نیز آلوده می شود.

در ارقام حساس به بیماری، برگ ها خشک می شود.

در ارقام مقاوم، تاول به وجود نمی آید فقط نقاط زرد یا نکروتیک ریز در قسمتی که آلودگی وجود دارد پدیدار می شود.

 

روش های کنترل:

1- استفاده از ارقام مقاوم

2- حذف بقایای آلوده

3- رعایت تناوب سه ساله

 

بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه آفتابگردان:

قارچ Sclerotinia sclerotiorumعامل این بیماری می باشد.

 

نشانه های بیماری:

در تمامی مراحل رشد طوقه گیاه مورد حمله قرار می گیرد.

اگر در مرحله گیاهچه، طوقه مورد حمله قرار گیرد گیاهچه از پای در می آید. اما اگر قارچ عامل بیماری دیرتر حمله کند ساقه گیاه کمی به سمت بالاتر از طوقه رشد می کند و طوقه در این شرایط زرد می شود.

با گذشت زمان برگ ها خشک می شود. طبق ها کوچک شده و ساقه در ناحیه هایی که آلودگی وجود دارد شکسته می شود.

تصویر

روش های کنترل:

1- کاشت ارقام مقاوم

2- از بین بردن بوته های بیمار

3- رعایت تناوب چند ساله


بیماری پوسیدگی زغالی ساقه:

این بیماری توسط قارچ Macrophomina ایجاد می شود و بیشتر در مناطق با آب و هوای خشک پدیدار می شود و نشانه بارز آن تغییر رنگ قسمت های پوسیده گیاه در پایین ساقه (بخش طوقه) و ایجاد لکه خاکستری می باشد که با پیشرفت بیماری، گیاه زرد و پژمرده می شود.

قارچ عامل بیماری زمستان رو به صورت اسکلروت در خاک و بقایای آلوده گیاهی می گذراند.

تصویر


روش های کنترل:

1- استفاده از ارقام مقاوم

2- رعایت تناوب زراعی

3- از بین بردن بقایای آلوده گیاهی

 

پوسیدگی طبق آفتابگردان:

قارچ Rhizopus oryzaeعامل این بیماری می باشد. این قارچ گرما دوست است و از طریق زخم هایی که بر روی گیاه وجود دارد باعث ایجاد بیماری می شود.

 

علائم این بیماری به صورت پدیدار شدن نقاط تیره و بعد به صورت پوسیدگی نرم در پشت طبق ایجاد می شود. هنگامی که بیماری پیشرفت کند طبق چروکیده می شود. قارچ عامل بیماری که حالتی پنبه مانند دارد با گذشت زمان به بخش های دیگر طبق سرایت می کند و باعث پوسیدگی تمام طبق و در نهایت افتادگی آن می شود.

دانه ها در طبق های آلوده کوچک و کیفیت روغن آنها کاهش پیدا می کند.

این پوسیدگی معمولاً بعد از گلدهی پدیدار می شود.

تصویر 

روش های کنترل:

1- جلوگیری از ایجاد زخم به طبق

2- کنترل آفات در تمامی مراحل گلدهی

 

تصویر

خدمات فنی مهندسی کشاورزی دهقانی

امتیاز: 5 از 5. مجموع 1 رای
افزودن نظر
در حال پاسخ به: [انصراف]
تعداد حروف باقی مانده: 500
Captcha  
۱۴۰۳/۰۱/۰۲ | مقالات | آمله خانم اصانلو | بازدید: 26 | 1711027087